İlk gördüğünde insana değer biçme. Çok verirsen gözden, az verirsen kendinden olursun. İnsanın kişiliğini tavrından anlarsın ve değer biçtiğin insanın buna değip değmeyeceğini hesaplarsın.
Her insan, başka bir insanın taklidi olduğunu unutma. İnsan insanın dostu, aynı zamanda düşmanı ve kurdu! Yaptığın iyilik ve kötülük kadarıyla karşılığını gördüğünü unutma. Ama iyilik ama kötülük, hak edersin misliyle! Bu bir tartı ve adalet olayıdır. Aynı zamanda vicdan! O da bir kenarda dursun.
Yaşadıkların senin oluşumundur. İnsanın insanda bıraktığı izleri silme. Sakın ha, kinlikte yapma. Ve sen, insanlarla tanıştığında gördüklerinin -yaşadıkların- senin için birer ders niteliğinde olduğunu unutma. Her zaman kalemi ve silgiyi yanından ayırma! Üç yanlış bir doğruyu götürüyor ya, iyi hesapla… Matematik bu, dersin en kapsamlısı ve en beyin yoranı. Düşünmeden hesap yapma. Hepsinin toplamıysa hayatın sana verdiği bir görevidir. Es geçme!
Yeryüzünde en kırılgan, en naif ve bir o kadar da en aşağılık insanoğlu olduğunu unutma. Bir insan olarak dünyaya geldiğin bedenin, anatomik yapın sadece et, kemik ve kandan ibarettir. Dolayısıyla fazlaca kendine anlam yükleyip haddini aşma. Gelir, kalır, göçer olduğunu unutma!
Tanıdığın ve sana her yakınlık gösterip seni kullanmalarına izin verme. Dur demesini bil. Detaylandırmadan önce uzun uzun düşün. Kendi değerin, senin kendine verdiğin değer kadardır. Unutma, sen herşeyden ve herkesten daha değerlisin. Değerlerinin farkında ol. Bilinçli olarak yaşa ve öyle davran. Bir sen varsın en kıymetli olan… “Sen” hep “sen” olacaksın. Sen de kalan sensin ve bil ki sen her şeysin…!
