Oz Büyücüsü, L. Frank Baum’un kaleminden çıkan, birçok filme, dizi bölümüne ve tiyatro oyununa ilham olmuş, yedi kitaplık Oz serisinin birinci kitabıdır. Kitap bizlere bir hortumla Kansas’tan Oz diyarına uçan Dorothy’nin geriye dönme macerasını anlatır. Dorothy daha Oz’a varır varmaz eviyle Doğu’nun kötü cadısının üstünde düşer ve o kötü cadıyı öldürür. Maceralarının bol olacağını gösteren bir başlangıçtır bu. Dorothy daha çok uzun bir yol gidip Oz Büyücüsü’nden yardım isteyecek ve bu macerada birçok dost edinecektir.
Dorothy’nin edindiği dostlardan en çok bilinen üçü şunlardır: Beyin isteyen bir korkuluk, kalp isteyen bir teneke adam ve cesaret isteyen bir aslandır. Bu birbirinden değişik karakterler gayet ilgi çekici olsa da aslında okuyucu olarak ders alabileceğimiz şeyleri özelliklerinde barındırmaktadırlar. Beyin, kalp ve cesaret. Bunların arzusuyla çıkılmış bir yoldur elimizde olan.
Korkuluğun samandan yapılan kafasında olmasını istediği tek şey bir beyindir. Korkuluk akıllı olmak, akıllı cevaplar vermek istemektedir. Beyin akıldır. Akıl ise seçimdir. Hayatımız boyunca yaptığımız, yapmakta olduğumuz ve yapacağımız her şey bir seçim sonucu olmuş ve olacaktır. O ya da bu, siyah ya da beyaz, yapmak ya da yapmamak, olmak ya da olmamak…
Teneke adamın metal gövdesi arasında ellerinden alınmış şeylerden en çok geri istediği şey kalptir. Metal olmayan bir kalp. Kalp vicdandır. Vicdan hayatımızdaki bütün seçimlerin hesabını sormakla görevlidir. Yaptığım şeyler doğru mu yoksa yanlış mı? İyiyi mi istiyorum yoksa kötüyü mü? Bu seçimler sonucu yolun bizler için uygunluğunu görür öyle ilerleriz.
Korkak aslanın en büyük arzusu cesarettir. Ormanın kralına yaraşır bir cesaret. Cesaret ise fiile geçmek yani yapmaktır. Seçtiğimiz sonra doğruluğuna emin olduğumuz şeyleri sadece hayalde veya düşüncede bırakmamaktır. O karar uğruna hareket etmektir. Bazen bunu başka yolların yolcularına anlatmak bile bir cesarettir.
Beyni, kalbi ve cesareti tamamladık. Bütün yan karakterlerden dersimizi çıkardık ama bitmedi. Yolumuz kaldı. Yolumuz olmadan nereye gidebiliriz? Bunu da aslında en başında hayalini bizimle paylaşan Dorothy’den alıyoruz. Yolumuz Kansas’tır… Kansas amaçtır. Yaptığımız her şeye; seçimden vicdana, vicdandan cesarete hepsini anlamlandıran şey, gitmek istediğimiz yerdir.
Kimisi için üniversite beyin, kalp ve cesaretle ilerlenen bir yerdir ama insanlara başarılı şeyler üreten bir mühendis olmak veya ihtiyacı olanların ihtiyaçlarını çözmek isteyen bir doktor olmaktır Kansas. Kansas neden sorusudur. Neden bu işi yapmak istiyorum, neden çalışıyorum, neden uğraşıyor, neden koşuyorum?.. Hepsini alıp bir bütüne çeviren şeydir yolun sonundaki hedefimiz.
Beyniniz sağlam, kalbiniz dinç, cesaretiniz yüksek olsun. Sizin Kansas’ınız nedir?
HaRiKa BiR iÇeRiK oLmUş BaŞaRıLaRıNıZıN dEvAmInI tEmEnNi EdErİm.
Teşekkürler. :))